Upamiętnią legendę sadownictwa
- wielkość czcionki Zmniejsz czcionkę Powiększ czcionkę
- Czytany 9231 razy
- Wydrukuj
W centrum Belska Dużego stanie pomnik ikony sadownictwa, wybitego specjalisty z zakresu ekonomiki ogrodnictwa, sadownictwa i szkółkarstwa, prof. dr hab. Eberharda Makosza.
Inicjatorami wybudowania pomnika profesora w Belsku Dużym jest Towarzystwo Rozwoju Sadów Karłowych. Zwróciło się ono do rady gminy w Belsku Dużym o możliwość upamiętnienia ikony sadownictwa w formie pomnika, który miałby stanąć w centrum Belska Dużego.
– Braliśmy pod uwagę kilka lokalizacji dla pomnika – mówi Ryszard Woźniak, członek komitetu organizacyjnego budowy pomnika. – Uznaliśmy, że Belsk Duży jest w centrum grójecczyzny, tak mocno związanej z sadownictwem. Profesor wielokrotnie również tutaj gościł.
Według wstępnych założeń pomnik ma stanąć przy ul. Jana Kozietulskiego i być częścią przyszłego, nowo zagospodarowanego terenu centrum Belska Dużego. Komitet organizacyjny w ostatnich dniach spotkał się z rzeźbiarzem, który ma przygotować dwie propozycje pomnika.
– Chcemy zobaczyć jak będzie wyglądał pomnik w formie popiersia, a jak jako cała postać profesora – dodaje Ryszard Woźniak. – Projektant ma przygotować dwie propozycje i wtedy podejmiemy decyzję, którą wybierzemy.
Komitet organizacyjny dopracuje wtedy również rodzaj materiału jaki ma być zastosowany do wykonania monolitu.
Inicjatywę towarzystwa popierają władze Belska Dużego, które wspierają towarzystwo w działaniach. Podczas czwartkowej sesji rady gminy w Belsku Dużym, radni zajęli stanowisko w tej sprawie.
– Oczywiście rada nie widzi przeszkód, aby pomnik profesora Makosza stanął w centrum Belska Dużego – mówi Bogusław Sikorski, przewodniczący rady gminy.
Komitet organizacyjny pragnie, aby pomnik był gotowy do maja przyszłego roku, czyli na drugą rocznicę śmierci profesora Makosza.
Profesor Eberhard Makosz urodził się 23 marca 1932 roku w Lichyni. Był absolwentem Wydziału Ogrodnictwa Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W 1970 uzyskał stopień doktora, habilitował się w zakresie ekonomiki ogrodnictwa w 1983. W 1997 otrzymał tytuł profesora nauk rolniczych.
Do roku 1983 związany był z Sadowniczym Zakładem Doświadczalnym w Brzeznej, później do 1988 był wiceprezesem Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Ogrodniczych w Nowym Sączu. Jako nauczyciel akademicki przez wiele lat związany był z Akademią Rolniczą w Lublinie, gdzie kierował Katedrą Nasiennictwa i Szkółkarstwa Ogrodniczego a następnie Katedrą Ekonomiki Ogrodnictwa. Pracował również w Centralnym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Ogrodnictwa.
Prof. Makosz specjalizował się w zagadnieniach z zakresu ekonomiki sadownictwa i szkółkarstwa. Był członkiem m.in. Międzynarodowego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych, prezesem Towarzystwa Rozwoju Sadów Karłowych, Polskiego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych, honorowym członkiem Komitetu Zagospodarowania Ziem Górskich Polskiej Akademii Nauk. Publikował prace naukowe poświęcone nowoczesnym technologiom w polskim sadownictwie.
Profesor Makosz w latach 1994-2018 przewodził zarządowi Towarzystwa Rozwoju Sadów Karłowych. W uznaniu za wybitne zasługi w pracy naukowo-badawczej na rzecz rozwoju sadownictwa, realne sukcesy całego środowiska, prof. Eberhard Makosz został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Za działalność na rzecz polskiego sadownictwa otrzymał także Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej.
Pomnik w Belsku Dużym, byłby pierwszym w Polsce monolitem profesora Makosza. W sąsiedniej gminie Błędów od pięciu lat znajduje się kamień upamiętniający innego wybitnego znawcę sadownictwa, prof. Szczepana Pieniążka.