Był las, nie było nas?

Pan Tadeusz domaga się uporządkowania danych w dokumentacji, na podstawie których w jego ocenie bezprawnie został mu naliczony podatek leśny.

Tam jeszcze wtedy nie było lasu
W ocenie Pana Tadeusza Urząd Gminy w Pniewach ustalił podatek leśny z jego działki o powierzchni 1,35 ha zawyżając wartość lasu poprzez wskazanie błędnego roku jego założenia.  Mieszkaniec Wiatrowca twierdzi, że widniejący w decyzjach podatkowych 1949 rok odnosi się tylko i wyłącznie do obszaru 0,18 ha. Pozostałe 1,17 ha zostało założone około 1980r.
– Sześćdziesiąt lat temu ziemia ta była jeszcze obszarem uprawnym – mówi Tadeusz, mieszkaniec Wiatrowca. – Moim zdaniem wiek lasu na decyzji został błędnie wpisany, co skutkuje tym, że od wielu lat płacę podatek leśny, z którego moim zdaniem powinienem być jeszcze zwolniony.
Pan Tadeusz rocznie płaci podatek leśny w wysokości 56 złotych. Gdyby podawany wiek lasu był zgodny z jego sugestią, czyli 1980 rok, obecnie drzewostan liczyłby 36 lat. Czyli zgodnie z prawem  mieszkaniec Wiatrowca byłby zwolniony z opłaty podatku jeszcze przez cztery lata (zobowiązanie podatkowe dotyczy lasów, których wiek liczy powyżej 40 lat). Pan Tadeusz w dokumentacji posiada decyzję podatkową w sprawie podatku leśnego z 1995 roku, co wskazuje na fakt, że płaci powyższy podatek już od min. 22 lat.
Na potwierdzenie swoich słów przedstawił również pismo ze Starostwa Powiatowego w Grójcu z Wydziału Geodezji, Kartografii, Katastru i Nieruchomości z którego wynika, że „zgodnie z operatem założenia ewidencji gruntów nr 200/4/30/63 powierzchnia lasu wynosiła 0,18 ha. Natomiast w 1983r. przeprowadzono ponowną klasyfikację gruntów w wyniku której zwiększono powierzchnię lasu na 1,35 ha).
Przejąłem majątek po rodzicach w 1980 roku i od tego czasu nigdy nie brałem udziału w oględzinach lasu, którego celem miałoby być ustalenie jego wieku – dodaje Pan Tadeusz.
W otrzymanej w tym roku decyzji podatkowej wskazywany jest już odmienny rok założenia lasu, 1957.

Opierają się na dokumentach
Pniewski magistrat tłumaczy, że wiek lasu został ustalony na podstawie Uproszczonego Planu Urządzenia Lasu na okres od 1 stycznia 2009r. do 31 grudnia 2018r. wykonanego według stanu na dzień 1 sierpnia 2007 roku. Z dokumentu wynika, że ustalono wiek zalesienia na 50 lat, czyli około 1957 roku, co zostało uwzględnione w nakazie podatkowym za 2017r. Urząd uznał również, że opodatkowanie powierzchni lasu w ostatnich 20 latach było zgodne z ustawą o podatku leśnym oraz wiekiem lasu.
–Jako urząd musimy opierać się na dokumentach, a te udostępnione nam przez starostwo określają jednoznacznie wiek lasu – mówi Wiesław Nasiłowski, wójt Pniew. – Na podstawie tych dokumentów wydajemy decyzje podatkowe.
Z informacji przekazanej nam przez magistrat wynika, że projekt Uproszczonego Planu Urządzenia Lasu z 2007 roku był wyłożony do publicznego wglądu na okres 60 dni w siedzibie Urzędu Gminy. W terminie 30 dni od daty wyłożenia planu właściciele lasów mogli zgłaszać zastrzeżenia i wnioski. Pan Tadeusz nie wnosił wtedy żadnych skarg. Jak twierdzi – nie widział, że taki dokument jest wyłożony do publicznej wiadomości.
Mieszkaniec Wiatrowca odwołał się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, które z końcem kwietnia ubiegłego roku utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję Urzędu Gminy w Pniewach.
„Z rejestru działek leśnych i gruntów przeznaczonych do zalesienia według właścicieli – stan na dzień 1.08.2007r. wynika, że skarżący posiada teren leśny o pow. 1,35 ha zalesiony brzozą w wieku 50 lat” – czytamy w decyzji SKO. – „W tej sytuacji, nie można uznać zarzutów skarżącego o nieprawidłowym określeniu wieku lasu”.

Liczy się średni wiek lasu
Na brak zastrzeżeń Pana Tadeusza do Uproszczonego Planu Urządzenia Lasu powołuje się również Starostwo Powiatowe w Grójcu. „W związku z tym, że nie złożył Pan reklamacji w sprawie wieku drzewostanu na działce [...]sporządzony uproszczony plan z dniem 1 stycznia 2009 roku stał się podstawą do naliczania podatku leśnego przez wójta gminy Pniewy”.
Z końcem kwietnia 2015 roku Wydział Rolnictwa, Leśnictwa i Ochrony Środowiska przeprowadził na działce leśnej Pana Tadeusza wizję terenową. Stwierdzono podczas niej, że „rzeczywiście występuje tam drzewostan o różnym wieku średnim, lecz trudno byłoby tam wydzielić pododdziały w równej klasie wiekowej”. Tym samym, w opisie taksacyjnym, który znajduje się w Uproszczonym Planie Urządzenia Lasu podano średni wiek dla głównego gatunku (wg stanu na dzień 1.08.2007r. jest to brzoza w wieku 50 lat), który jest podstawą do naliczania podatku leśnego.
Starostwo zwraca również uwagę na poprawne w ich ocenie określenie średniego wieku drzewostanu w poprzednim planie urządzenia lasu, który był podstawą do naliczania podatku leśnego w latach 1994-2008.
Nakazuje również, aby ewentualne rozbieżności wyjaśnić bezpośrednio w Urzędzie Gminy w Pniewach.
– Oba urzędy odbijają od siebie piłeczkę, a ja od 20 lat płacę podatek, którego w mojej ocenie nie powinienem uiszczać – mówi Pan Tadeusz. - Nie chodzi mi o pieniądze, a o sam fakt bezpodstawnego naliczania podatku.

Redakcja